προβληματοπλόκος

-ον, Μ

αυτός που πλέκει προβλήματα, αινίγματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρόβλημα, -ατος + -πλόκος (< πλοκή < πλέκω), πρβλ. δολο-πλόκος].